بایگانی برای دسته بندی: اخبار و مقالات

تهران از قدیم تا جدید | اطلاعاتی درباره ی تهران کنونی – تهران بزرگ‌ترین شهر و پایتخت کشور ایران است. این شهر همچنین مرکزاستان تهران وشهرستانهای تهران نیز می‌باشد. جمعیت آن ۸،۴۲۹،۸۰۷ نفر است و هجدهمین شهر پرجمعیت دنیا محسوب می‌شود.

مساحت این شهر ۷۳۰ کیلومتر مربع است که به همراه توابع خود استان تهران، جمعیتی برابر ۱۳،۲۷۳،۰۰۹ نفر و مساحتی برابر ۱۸،۸۱۴ کیلومتر مربع دارد. این شهر یکی از بزرگ‌ترین شهرهای جنوب غربی آسیا و بیست و یکمین شهر بزرگ دنیا می‌باشد. شهر تهران، در شمال کشور ایران و جنوب دامنه رشته کوه البرز واقع شده‌است. تهران دارای دو شهر چسبیده به خود است که شهر ری و تجریش نام دارند و به ترتیب از جنوب و شمال به تهران متصل‌اند. تهران دارای یک شبکه متراکم بزرگراهی و چهار خط فعال مترو است. در یک صد سال اخیر تهران مرکز جذب مهاجران زیادی از سرتاسرایران بوده است.ساکنان اصلی تهران اقوام فارسی زبان بودند، البته در حال حاضر این شهر دارای اقوام مختلفی است و عمده زبان محاوره‌ای در این شهر فارسی است. ۹۸% مردم در این شهر زبان فارسی با لحجه تهرانی دارند. ۲% مابقی اقوام ساکن تهران که مهاجر و در اقلیت هستند، عبارتند از: گیلکی،مازندرانی،ارمنی،عربی،آذربایجانی،کردی و لری که زبان مشترک همه آنها فارسی می باشد. تراکم جمعیت در تهران بین ده هزار و هفتصد تا بیش از یازده هزار نفر در هر کیلومتر مربع برآورد می‌شود که بنابر آمار نخست شانزدهمین شهر پرتراکم جهان است. شهر تهران در شمال ایران، به فاصله ۹۰ کیلومتری جنوب دریای خزر و در کوهپایه‌های جنوبی رشته کوه البرز در حد فاصل طول جغرافیایی ۵۱ درجه و ۲ دقیقه شرقی تا ۵۱ درجه و ۳۶ دقیقه شرقی، به طول تقریبی ۵۰ کیلومتر و عرض جغرافیایی ۳۵ درجه و ۳۴ دقیقه شمالی تا ۳۵ درجه و ۵۰ دقیقه شمالی به عرض تقریبی ۳۰ کیلومتر گسترده شده‌است. ارتفاع شهر در مرتفع ترین نقاط شمال به ۲۰۰۰ متر و در جنوبی‌ترین نقاط به ۱۰۵۰ متر از سطح دریا می‌رسد. تهران از شمال به نواحی کوهستانی و از جنوب به نواحی کویری منتهی شده در نتیجه در جنوب و شمال دارای آب و هوایی متفاوت است. نواحی شمالی از آب و هوای سرد و خشک و نواحی جنوبی از آب و هوای گرم و خشک برخوردارند.
تهران سی و دومین شهری است که در به تاریخ ایران عنوان پایتخت رسمی انتخاب شده است.

ساختار اداری ایران در تهران متمرکز شده‌است. تهران به ۲۲ منطقه و ۱۱۲ ناحیه (شامل ری و تجریش) تقسیم شده‌است. نماد شهر تهران برج آزادی است. برج میلاد نیز نماد دیگر آن به حساب می‌آید. تهران میزبان نزدیک به نیمی از فعالیت‌های صنعتی کشور است، کارخانجاتی در زمینه تجهیزات خودرو، برق و الکترونیک، منسوجات، شکر، سیمان و مواد شیمیایی در این شهر واقع شده‌اند، تهران همچنین بازار بزرگ فرش و محصولات مبلمان در سراسر کشور است. در جنوب حومه تهران یک پالایشگاه نفت به نام پالایشگاه تهران وجود دارد. در تهران و حومه، اماکن تاریخی مذهبی نظیر مساجد، کلیساها و آتشکده های زرتشدیان قرار گرفته‌است. در فهرست گران ترین پایتخت های دنیا در سال (۲۰۰۸)میلادی، تهران در پله آخر قرار داشت. تهران همچنین در فهرست گران ترین شهرهای دنیا و بر مبنای شاخص هزینه های زندگی، در پله یکی مانده به آخر جای دارد. تهران از جهت تولید نا خالصی های داخلی رتبه پنجاه و ششم و با لحاظ کردن جمعیت منطقه ی شهری رتبه بیست و نهم را در بین شهرهای دنیا دارد.

زلزله از جمله بلایای طبیعی است که دارای آثار زیان بار فیزیکی، اقتصادی و جانی می‌باشد. با توجه به غیرمترقبه بودن آن، برنامه ریزی برای کاهش خطر و آمادگی در مقابل آن از اهمیت بسزایی برخوردار است (سیدین، ۱۳۹۳).
گرچه جلوگیری کامل از خسارات ناشی از زلزله‌های شدید بسیار دشوار است، لیکن با افزایش سطح اطلاعات مرتبط با لرزه خیزی کشور و آموزش و ترویج فرهنگ طراحی و بهسازی لرزه‌ای صحیح ساختمان‌ها، تاسیسات زیربنایی و شریان‌های حیاتی، می‌توان تا حد مطلوبی تلفات و خسارات ناشی از زلزله‌های آتی را کاهش داد (مطاعی، ۱۳۹۳).
بررسی توانایی شهر در مقابله با بلایای طبیعی و برنامه ریزی مناسب جهت پیشگیری یا کاهش آثار مخرب آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است (زنگی آبادی، ۱۳۸۵). یکی از اقداماتی که می‌توان انجام داد بحث مقاوم سازی سازه‌های ساخت بشر است.
بافت شهری تهران را می‌توان به پنج گروه زیر تقسیم نمود (زنگی آبادی، ۱۳۸۵):
۱-بافت قدیمی، فرسوده و با آسیب پذیری بالا با مصالحی همچون خشت، چوب و گل. این گروه عمدتا سازه‌های عصر قاجار، روستاهای ادغام شده در تهران و زاغه‌های حاشیه و مرکز شهر را در بر می‌گیرد که در صورت وقوع زلزله بیشترین آسیب را خواهد دید.
۲-بافت میان ساز بدون استحکام (با آجر، آهن و سیمان). این گروه شامل بافت‌های میانی است که با میانگین حدود سی سال قدمت، عملا کلنگی بشمار می‌روند و قابلیت استفاده ندارند.
۳-بافت نوساز بدون رعایت آیین نامه‌های مرتبط با زلزله (آیین نامه و دستورالعمل استاندارد ۲۸۰۰). این گروه شامل ساختمان های نوسازی است که توسط دلالان و بساز و بفروش ها بدون رعایت ضوابط و آیین نامه‌های مرتبط با ایمنی زلزله ساخته شده‌اند که حدود چهل درصد سازه‌های تهران را در بر می‌گیرد.
۴-بافت نوساز با استحکام متوسط (به ویژه بیشتر برج‌های دو دهه اخیر). این گروه شامل برج هایی است که از استحکام سازه‌ای خوبی برخوردارند ولی بستر آن‌ها فاقد ایمنی لازم است و بارگذاری بیش از حد بر بستر باعث انحراف از محور قائم شده، احتمال ریزش را افزایش داده، به طوری که ساکنان آن‌ها را به شدت تهدید می‌کند.
۵-بافت نوساز با استحکام بالا. این گروه شامل سازه‌های نوساز یا بعضا قدیمی ساخت است که اصول ایمنی لازم در برابر زلزله در ساخت آن‌ها به خوبی رعایت شده و خطر چندانی آن‌ها را تهدید نمی‌کند.
به طور کلی ساختمان‌هایی که فرو می‌ریزند، بیشترین خسارت‌ها و تلفات انسانی را با خود به همراه دارند. ساختمان‌ها با توجه به نوع سازه، آیین نامه‌ی طراحی، نوع خاک، مصالح ساختمانی و نوع کاربری خود می‌توانند دارای درجه‌های متفاوتی از آسیب پذیری باشند (قنبری، ۱۳۹۳).
واژگون شدن یا فروریزش کامل ساختمان‌ها، علاوه بر ایجاد بیشترین تلفات جانی، سنگین‌ترین خسارت‌های مالی را به مالکان ساختمان و یا شرکت‌های بیمه وارد می کند و امکان دسترسی برای امداد، به علت مسدود شدن معابر در اثر فروریزش ساختمان‌ها، با محدودیت همراه می‌شود (قنبری، ۱۳۹۳).
برنامه‌های راهبردی در این زمینه:
۱-تقویت و مقاوم سازی ابنیه در مقابل زلزله به خصوص در بافت‌های قدیمی و فرسوده شهر تهران (دوستی، ۱۳۹۴)
۲-تدوین کارگروه برای انجام آواربرداری و تهیه برنامه مدیریت آوار پیش از رخداد زلزله (دوستی، ۱۳۹۴)
۳-تشویق مردم به خرید خانه‌های ویلایی در مناطق کم تراکم دور از مرکز استان‌ها به منظور کاهش آسیب پذیری (دوستی، ۱۳۹۴)
۴-بالا بردن آگاهی عمومی درباره وقوع زلزله و اثرات مخرب آن در مراکز پرتراکم به منظور کاهش آسیب پذیری (دوستی، ۱۳۹۴)
۵-تهیه سیستم اطلاعاتی جامع برای شناخت دقیق پتانسیل منطقه برای تامین مصالح در زمان بازسازی (دوستی، ۱۳۹۴)
۶-کاهش ساخت و ساز در مناطق پر خطر کوهپایه ای (دوستی، ۱۳۹۴)
۷-شناخت دقیق ذی‌النفع‌ها قبل از رخداد زلزله (مالکان و مستاجران)برای جلوگیری از اغتشاش‌ها پس از زلزله (دوستی، ۱۳۹۴)
۸-ایجاد ستادهای بحران در ادارات، مراکز مذهبی، تجاری و فرهنگی به منظور کاهش آسیب پذیری در این مراکز (دوستی، ۱۳۹۴)
۹-برقراری و ارتباط مناسب در شبکه حمل و نقل (معابر اصلی) و تجهیز آن‌ها برای تسریع در زمان بازسازی (دوستی، ۱۳۹۴)
۱۰-تعیین نظام مالی بازسازی (دولت، بیمه و مردم) برای جبران خسارت (دوستی، ۱۳۹۴)
برخی سیاست‌های پیشنهادی:
• برگزاری کلاس‌های آموزشی برای شهروندان در محلات آ‌ن‌ها (دوستی، ۱۳۹۴)
• لزوم برگزاری کلاس‌های آموزشی و اجرای مانور زلزله در مدارس و سازمان‌ها و محلات پر تراکم شهری (دوستی، ۱۳۹۴)
• مدیریت آوار و نخاله‌ها و ضایعات ساختمانی در زمان بازسازی و مراکز صنعتی و بیمارستانی و جلوگیری از واردکردن آسیب به مردم و محیط زیست (دوستی، ۱۳۹۴)
• برگزاری کلاس‌ها و الزام شرکت در آن برای ارتقای پایه مهندسین در زمینه بهینه سازی مصرف انرژی‌های تجدید پذیر (دوستی، ۱۳۹۴)
• ایجاد کمیته‌های مختلف مهندسی برای نظارت بر قوانین سازمان نظام مهندسی و نظارت بر اجرای آن‌ها در ساخت و سازها (دوستی، ۱۳۹۴)
و اقداماتی که شهروندان می‌توانند در برابر زلزله انجام دهند (رنگین کمان، ۱۳۹۱).
۱-مقاوم سازی واحد مسکونی در برابر زلزله (رنگین کمان، ۱۳۹۱).
۲-آموزش حفاظت از خود به کودکان در برابر زلزله (رنگین کمان، ۱۳۹۱).
۳-انتخاب مکان ایمن و مناسب از خطر سقوط اشیا به عنوان محل خواب و استراحت (رنگین کمان، ۱۳۹۱).
۴-تعیین نقاط امن و ناامن منازل (رنگین کمان، ۱۳۹۱).
۵-تهیه کیف‌های کمک های اولیه (رنگین کمان، ۱۳۹۱).
۶-تهیه ذخیره آب آشامیدنی و غذا (رنگین کمان، ۱۳۹۱).
۷-تهیه کپسول آتش نشانی و یادگیری روش استفاده از آن (رنگین کمان، ۱۳۹۱).
۸-بیمه آتش سوزی منزل (رنگین کمان، ۱۳۹۱).
۹-بیمه زلزله (رنگین کمان، ۱۳۹۱).
باید سطح آگاهی جامعه را در رابطه با مقاوم سازی ساختمان‌ها بالا برد و به مردم تاکید کرد که هزینه ایمن سازی ساختمان‌ها به مراتب کمتر از هزینه زیبا سازی آن‌ها است (نگارش، ۱۳۸۲).