مقاوم سازی بیمارستان‌ها
انسان از آغاز خلقت همواره با موضوع بلایای طبیعی مواجه بوده و تلاش نموده است تا این حوادث و سوانح طبیعیت را مدیریت و کنترل نماید و زندگی خود را از این خطرات، ایمن و محفوظ دارد.
گرچه جلوگیری کامل از خسارات ناشی از زلزله‌های شدید بسیار دشوار است لیکن با افزایش سطح اطلاعات در رابطه با لرزه خیزی کشور، آموزش همگانی و ترویج فرهنگ ایمنی، شناسایی و مطالعه دقیق وضعیت آسیب پذیری مستحدثات (ساختمان‌ها، تاسیسات زیربنایی و شریان‌های حیاتی) و ایمن سازی و مقاوم سازی صحیح و اصولی آن‌ها، می‌تواند تا حد مطلوب تلفات و خسارات ناشی از زلزله‌های آتی را کاهش داد.
یکی از برنامه‌های راهبردی برای کاهش خطر پذیری کشور در برابر زلزله، برنامه‌ی مقاوم سازی ساختمان‌های مهم، تاسیسات زیربنایی و شریان‌های حیاتی شهر است. مسلما در میان مولفه‌های متعدد مدیریت بلایا در حوادث غیر مترقبه، بیشترین و مهم ترین نقش را سیستم‌های بهداشتی و درمانی به ویژه بیمارستان‌ها به عنوان واحد اصلی ارائه خدمات در فاز اولیه ایفا می‌کنند. خدمات سلامتی در حوادث طبیعی عامل اصلی بقا انسان‌ها می‌باشد (خانکه، ۱۳۹۱).
تقویت سازه‌ای و غیر سازه‌ای و تحلیل خطر بیمارستان‌ها به عنوان یکی از مهمترین مراکزی که باید بلافاصله پس از وقوع زلزله پاسخگوی نیازهای حیاتی در اولویت باشند (سیدین، ۱۳۹۳).
در مطالعه طرح لرزه‌ای بیمارستان‌ها، اجزای غیر سازه‌ای باید بتوانند همراه با حرکات سازه بدون آسیب دیدن به سرویس دهی خود ادامه دهند. از آنجا که حرکات ایجاد شده در سازه باعث حرکات بزرگتری در اجزای غیرسازه‌ای می‌گردد حرکات این اجزا می‌تواند مخاطره آمیزتر از حرکات خود سازه باشد. خصوصا این که ضرورت مطالعه این حرکات در آئین نامه‌های زلزله مورد بررسی قرار نگرفته است و خسارت‌های ناشی از این اجزا در تمامی بیمارستان‌ها وجود دارد (وتر، ۱۳۸۲).
با توجه به موارد مذکور در مقایسه با ساختمان‌های معمولی نقش اجزای غیرسازه‌ای در بیمارستان‌ها از اهمیت بیشتری برخوردار است (وتر، ۱۳۸۲):
۱-امکانات و تجهیزات بیمارستانی باید بعد از یک زلزله بدون عیب و خلل به سرویس دهی خود ادامه دهند حتی قابلیت مراجعین بیشتر را هم دارا باشند.
۲-در مقایسه با دیگر ساختمان‌ها، بیمارستان‌ها محل تجمع تعداد زیادی از بیمارانی است که ناتوان هستند و توانایی پناه گیری یا حفاظت از جان خود و احیانا فرار را ندارند.
۳-بیمارستان ها دارای شبکه‌ای پیچیده از تجهیزات الکتریکی، مکانیکی، توانبخشی و تجهیزات گران قیمت می‌باشند که همگی نقش اساسی و حیاتی را به هنگام مراقبت‌های اضطراری ایفا می‌نمایند.
بررسی صحیح و منظم مخاطرات و آسیب پذیری‌های محتمل لازمه‌ی برنامه ریزی و مدیریت موثر خطر بوده و برنامه ریزی باید بر مخاطرات محلی متمرکز باشد (خانکه، ۱۳۹۱). به منظور اجرای کاهش آسیب پذیری می‌بایست طرح کلی کاهش خطرپذیر توسط کمیته ویژه‌ای در بیمارستان‌ها مورد بحث و بررسی قرار گیرد (وتر، ۱۳۸۲).
عناصر اصلی برنامه‌ی عملیاتی برای بیمارستان‌ها شامل (خانکه، ۱۳۹۱):
• تعیین و پیش بینی مخاطرات و آسیب پذیری
• برنامه ریزی و مدیریت در حوادث و بلایا
• تامین خدمات سلامتی مورد نیاز
• نقش و وظایف پرسنل قبل، حین و پس از حادثه
• پشتیبانی و حمایت
• رفع آلودگی بیمارستان‌ها
• حفظ و ارتقا ایمنی و امنیت
• هماهنگی با سازمان‌ها و ارگان‌های خارجی
پایبندی به اصول فنی دقیق در طراحی و اجرای سازه‌ها که موجب ایمنی بیشتر آن‌ها می‌گردد، ضروری است. عدم توجه یا چشم پوشی از این اصول، بی درنگ می‌تواند ایمنی آتی افراد را در بیمارستان‌ها به مخاطره بیاندازد. داشتن توجه کافی در به کارگیری مهندسان دارای صلاحیت و آگاه به مقاوم سازی، توجه کافی به تمام اصول مربوط به طراحی مهندسی و همین طور استفاده از منابع و مصالح مناسب به تضمین ایمنی مورد نظر ساختمان کمک خواهد کرد (پیری، ۱۳۹۵).
دیدگاه خود را ثبت کنید
تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟در گفتگو ها شرکت کنید!